Ο Κωνσταντίνος Τσάβαλος(Sonik,Avopolis,105,5 Στο Κόκκινο κτλ) είναι ο οικοδεσπότης-dj στήν σημερινή-14/05/2008- εκπομπή των Guest Mixes.Ακούστε "ζωντανά" ΕΔΩ λίγο μετά τις 19:00 και διαβάστε τις επιλογές και τα σχόλια του παρακάτω.
1st hour : the electro mixtape
Bobby “o” Orlando - Suspicious Minds : O πιο υπερεκτιμημένος τραγουδιστής του 20ου αιώνα απολαμβάνει ένα over the top/camp remix.
Annie - Heartbeat : Aν είναι να πεθαίνει το αγόρι σου από ανίατη αρρώστια κι εσύ να βγάζεις τέτοιες κομματάρες, τότε ψηφίζω στην ευρύτερη διάδοση του καρκίνου
Erlend Oye - Sudden Rush : O καλύτερος σκανδιναβός μουσικός στο προσωπικό του magnum opus
The Knife - Marble House(rex the dog mix) : Tο πιο upbeat remix σε ένα υποτιμημένο κομμάτι. Οι υπέροχοι στίχοι θυμίζουν λίγο «Δαμάζοντας Τα Κύματα» -ο παραπληγικός σύντροφος που αναλογίζεται τι έπαθε και πως του γύρισε η ζωή ανάποδα.
Bloc Party - I Still Remember(sebastian mix) : Oι Bloc δεν χρειάζονται remix, έχουν ένα ντράμερ που είναι από μόνος του μια αυτονομημένη μηχανή ρυθμών. Αλλά ο Sebastien τα σπάει.
Yeasayer – 2080 : οι Yeasayer είναι νεοϋορκέζοι. ‘Nuff said.
Holy Fuck - Frenchy’s : o καλύτερος ηλεκτρονικός ήχος της δεκαετίας. Θα τους δούμε και το καλοκαίρι στο Synch –ευτυχώς.
Simian Mobile Disco - Sleep Deprivation : Oργασμικό κομμάτι που θυμίζει σε όλους μας την σπουδαία αξία του Ε. Μόνο που εδώ δεν υπάρχει κακό «νταούνιασμα».
Radiohead - Idioteque(agoria mix) : Kομμάτια σαν αυτό θα έπρεπε να μπαίνουν σε μουσεία. Ο Agoria του ανεβάζει το pitch και το κάνει να ακούγεται σαν ο Thom να έκανε μονορουθουνιά πέντε γραμμές.
Whip – Trash : Aκόμη ένα συγκρότημα από το ένδοξο ρόστερ της Ed Banger. Αν δεν χορέψεις με το ρυθμό του, είσαι αναίσθητος. Ή κουφός.
Vitalic : La Rock 01 : Tο καλύτερο ηλεκτρονικό live που έχω δει ποτέ από έναν dj που είναι υπερβολικά ροκάς για να χωρέσει στο dance κύκλωμα.
2nd hour : the rock mixtape
Associates - Arrogance gave him up : Aν ήμουν γκέι με δυο άντρες θα γούσταρα να πάω. Τον Moz και τον Billy.
Denim – Bubblehead: Όταν ο Laurence των Felt ξέθαψε τα βινίλια του με τους T-Rex και το έριξε στο γκλαμ.
Big Black - The model : O Steve Albini πριν γίνει μεγάλος παραγωγός, έκανε και γεμάτες διασκευές .
Gun Club - Sex beat : Aίμα, δάκρυα κι ιδρώτας
Chrome Hoof – Tonyte : Mεταλ-φανκ-ροκ, κανείς δεν έχει καταλάβει τι σκατά είναι οι Chrome Hoof. Μια χαρά βαράνε όμως.
Kitchens Of Distiction - Third time we opened the capsule : Tρομερά υποτιμημένοι, θα αναγνωριστεί άραγε κάποτε η αξία τους;
Hold Steady - Cattle and the creeping things : Έχουν απαίσια αμερικανική προφορά –ένας από τους λόγους που δεν γουστάρω γελαδάρικη amerikana. Αλλά παίζουν μουσικάρες.
Lee Hazlewood - Pray them bars away : Oκ, παίρνω πίσω αυτό που είπα στην προηγούμενη πρόταση: αν η αμερικανική προφορά προέρχεται από έναν τύπο του βεληνεκούς του Λι, τη δέχομαι αδιαμαρτύρητα.
Gry & Fm Einheit - Princess procodile : Παράξενο ντουέτο, παράξενο κομμάτι από ένα άλμπουμ που είναι γενικά lo-fi, τριπαριστό και χαμηλόφωνο
Tenacious D. - Fuck her gently : O ορισμός του ερωτικού τραγουδιού. Ποιος Γιάννης Πάριος και μαλακίες.
Clor - Good stuff : Oι Clor έπαιζαν electro punk και nu rave πριν την εποχή τους.
Les Savy Fav - The equestrian : Eπιτέλους δικαίωση για ένα συγκρότημα που μόνο κακούς δίσκους δεν έχει.
Shocking Pinks - This aching deal : Tο νέο πουλέν της DFA του Murphy με τις σωστές επιρροές. Αυτό θυμίζει τρελά Ceremony από New Order
MGMT – Kids : Tο καλύτερο συγκρότημα του 2008. Τίποτα άλλο.
Pop Will Eat Itself - Wise up sucker : Άρχισα να τους ακούω όταν έμαθα ότι ο Clint Mansell είχε, κατά μαρτυρία μιας γκρούπι, το μεγαλύτερο πέος στην σύγχρονη μουσική σκηνή. Τι άθλιος που είμαι.
Black Kids - I’m not gonna tell your boyfriend how to dance : Ποντάρω όλα μου τα λεφτά σε αυτούς ότι θα γίνουν τρανοί. Ελπίζω να μην αποδειχτούν φούσκα.
Vhs – Or Beta - Take it or leave it : Όλοι τους μισούν. Εγώ τους λατρεύω. Σωστή ‘80s ποπ.
Bonus Tracks :Unkle – Broken : Aπό το διπλανό κουλουάρ έσκασε ο Λαβέλ και κανείς δεν τον πήρε πρέφα κι εντελώς αθόρυβα έβγαλε έναν από τους 2-3 καλύτερους δίσκους του 2007
Silver Jews - Smith and Jones forever : Θρυλική μπάντα. Το κομμάτι αυτό κλείνει φέτος 10 χρόνια ζωής κι ούτε που φαίνεται.
Six By Seven – Nations : Drone machine κι άγιος ο θεός από ένα pub rock συγκρότημα που υπήρξε υπερβολικά τίμιο και συνεπές για να γίνει Coldplay ή U2.
Modest Mouse - Dark center of the universe : Φεγγάρι κι Ανταρκτικές και ροκ ποίηση και νυχτερινές μουσικές και ένα από τα καλύτερα αμερικανικά σύνολα .
1st hour : the electro mixtape
Bobby “o” Orlando - Suspicious Minds : O πιο υπερεκτιμημένος τραγουδιστής του 20ου αιώνα απολαμβάνει ένα over the top/camp remix.
Annie - Heartbeat : Aν είναι να πεθαίνει το αγόρι σου από ανίατη αρρώστια κι εσύ να βγάζεις τέτοιες κομματάρες, τότε ψηφίζω στην ευρύτερη διάδοση του καρκίνου
Erlend Oye - Sudden Rush : O καλύτερος σκανδιναβός μουσικός στο προσωπικό του magnum opus
The Knife - Marble House(rex the dog mix) : Tο πιο upbeat remix σε ένα υποτιμημένο κομμάτι. Οι υπέροχοι στίχοι θυμίζουν λίγο «Δαμάζοντας Τα Κύματα» -ο παραπληγικός σύντροφος που αναλογίζεται τι έπαθε και πως του γύρισε η ζωή ανάποδα.
Bloc Party - I Still Remember(sebastian mix) : Oι Bloc δεν χρειάζονται remix, έχουν ένα ντράμερ που είναι από μόνος του μια αυτονομημένη μηχανή ρυθμών. Αλλά ο Sebastien τα σπάει.
Yeasayer – 2080 : οι Yeasayer είναι νεοϋορκέζοι. ‘Nuff said.
Holy Fuck - Frenchy’s : o καλύτερος ηλεκτρονικός ήχος της δεκαετίας. Θα τους δούμε και το καλοκαίρι στο Synch –ευτυχώς.
Simian Mobile Disco - Sleep Deprivation : Oργασμικό κομμάτι που θυμίζει σε όλους μας την σπουδαία αξία του Ε. Μόνο που εδώ δεν υπάρχει κακό «νταούνιασμα».
Radiohead - Idioteque(agoria mix) : Kομμάτια σαν αυτό θα έπρεπε να μπαίνουν σε μουσεία. Ο Agoria του ανεβάζει το pitch και το κάνει να ακούγεται σαν ο Thom να έκανε μονορουθουνιά πέντε γραμμές.
Whip – Trash : Aκόμη ένα συγκρότημα από το ένδοξο ρόστερ της Ed Banger. Αν δεν χορέψεις με το ρυθμό του, είσαι αναίσθητος. Ή κουφός.
Vitalic : La Rock 01 : Tο καλύτερο ηλεκτρονικό live που έχω δει ποτέ από έναν dj που είναι υπερβολικά ροκάς για να χωρέσει στο dance κύκλωμα.
2nd hour : the rock mixtape
Associates - Arrogance gave him up : Aν ήμουν γκέι με δυο άντρες θα γούσταρα να πάω. Τον Moz και τον Billy.
Denim – Bubblehead: Όταν ο Laurence των Felt ξέθαψε τα βινίλια του με τους T-Rex και το έριξε στο γκλαμ.
Big Black - The model : O Steve Albini πριν γίνει μεγάλος παραγωγός, έκανε και γεμάτες διασκευές .
Gun Club - Sex beat : Aίμα, δάκρυα κι ιδρώτας
Chrome Hoof – Tonyte : Mεταλ-φανκ-ροκ, κανείς δεν έχει καταλάβει τι σκατά είναι οι Chrome Hoof. Μια χαρά βαράνε όμως.
Kitchens Of Distiction - Third time we opened the capsule : Tρομερά υποτιμημένοι, θα αναγνωριστεί άραγε κάποτε η αξία τους;
Hold Steady - Cattle and the creeping things : Έχουν απαίσια αμερικανική προφορά –ένας από τους λόγους που δεν γουστάρω γελαδάρικη amerikana. Αλλά παίζουν μουσικάρες.
Lee Hazlewood - Pray them bars away : Oκ, παίρνω πίσω αυτό που είπα στην προηγούμενη πρόταση: αν η αμερικανική προφορά προέρχεται από έναν τύπο του βεληνεκούς του Λι, τη δέχομαι αδιαμαρτύρητα.
Gry & Fm Einheit - Princess procodile : Παράξενο ντουέτο, παράξενο κομμάτι από ένα άλμπουμ που είναι γενικά lo-fi, τριπαριστό και χαμηλόφωνο
Tenacious D. - Fuck her gently : O ορισμός του ερωτικού τραγουδιού. Ποιος Γιάννης Πάριος και μαλακίες.
Clor - Good stuff : Oι Clor έπαιζαν electro punk και nu rave πριν την εποχή τους.
Les Savy Fav - The equestrian : Eπιτέλους δικαίωση για ένα συγκρότημα που μόνο κακούς δίσκους δεν έχει.
Shocking Pinks - This aching deal : Tο νέο πουλέν της DFA του Murphy με τις σωστές επιρροές. Αυτό θυμίζει τρελά Ceremony από New Order
MGMT – Kids : Tο καλύτερο συγκρότημα του 2008. Τίποτα άλλο.
Pop Will Eat Itself - Wise up sucker : Άρχισα να τους ακούω όταν έμαθα ότι ο Clint Mansell είχε, κατά μαρτυρία μιας γκρούπι, το μεγαλύτερο πέος στην σύγχρονη μουσική σκηνή. Τι άθλιος που είμαι.
Black Kids - I’m not gonna tell your boyfriend how to dance : Ποντάρω όλα μου τα λεφτά σε αυτούς ότι θα γίνουν τρανοί. Ελπίζω να μην αποδειχτούν φούσκα.
Vhs – Or Beta - Take it or leave it : Όλοι τους μισούν. Εγώ τους λατρεύω. Σωστή ‘80s ποπ.
Bonus Tracks :Unkle – Broken : Aπό το διπλανό κουλουάρ έσκασε ο Λαβέλ και κανείς δεν τον πήρε πρέφα κι εντελώς αθόρυβα έβγαλε έναν από τους 2-3 καλύτερους δίσκους του 2007
Silver Jews - Smith and Jones forever : Θρυλική μπάντα. Το κομμάτι αυτό κλείνει φέτος 10 χρόνια ζωής κι ούτε που φαίνεται.
Six By Seven – Nations : Drone machine κι άγιος ο θεός από ένα pub rock συγκρότημα που υπήρξε υπερβολικά τίμιο και συνεπές για να γίνει Coldplay ή U2.
Modest Mouse - Dark center of the universe : Φεγγάρι κι Ανταρκτικές και ροκ ποίηση και νυχτερινές μουσικές και ένα από τα καλύτερα αμερικανικά σύνολα .
1 σχόλιο:
akouo to mix kathos eho teleiosei mia ekpobi pou tha elega athlia - ohi kafes sto studio - gia na mi kapniso afou prospatho na elatoso/kopso - horis kausima kai san istiosanitha sti erimo kallahari ehoi fygei & xefygei ma touto to exairetiko apospasma mousikon epilogon ... kyrie tsavale congratulations !!!
Δημοσίευση σχολίου